καταχρυσώ

καταχρυσῶ, -όω (AM, Μ και καταχρυσώνω) [κατάχρυσος]

καλύπτω με χρυσό, χρυσοστολίζω, επιχρυσώνω («νηῷ σμικρῷ ξυλίνῳ κατακεχρυσωμένῳ», Ηρόδ.)

αρχ.

1. μτφ. λαμπρύνω, κοσμώ («τὴν πόλιν καταχρυσοῡντες καὶ καλλωπίζοντες», Πλούτ.)

2. μτφ. (για πρόσ.) εκθειάζω, επαινώ («κατεχρύσου πᾱς ἀνὴρ Εὐριπίδην», Αριστοφ.)

3. παθ. καταχρυσοῡμαι, -όομαι

δοξάζομαι.